+10 δηλητηριώδεις σαύρες - τύποι και φωτογραφίες

Οι σαύρες είναι μια ομάδα ζώων που έχουν εντοπίστηκαν περισσότερα από 5.000 είδη σε όλο τον κόσμο. Θεωρούνται επιτυχημένες για την ποικιλομορφία τους, αλλά και επειδή κατάφεραν να καταλάβουν σχεδόν όλα τα οικοσυστήματα παγκοσμίως. Είναι μια ομάδα με εσωτερικές παραλλαγές όσον αφορά τη μορφολογία, την αναπαραγωγή, τη σίτιση και τη συμπεριφορά. Πολλά είδη βρίσκονται σε άγριες περιοχές, ενώ άλλα κατοικούν σε αστικές περιοχές ή κοντά σε αυτά και, ακριβώς επειδή βρίσκονται κοντά στον άνθρωπο, συχνά υπάρχει ανησυχία για το ποια μπορεί να είναι επικίνδυνα για τους ανθρώπους.

Για κάποιο διάστημα θεωρήθηκε ότι τα είδη σαυρών ή σαυρών που ήταν δηλητηριώδη ήταν πολύ περιορισμένα, ωστόσο, πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει πολλά περισσότερα είδη από ό, τι αρχικά πιστεύεται ότι είναι ικανά να παράγουν τοξικές χημικές ουσίες. Αν και οι περισσότεροι δεν είναι πραγματικά εκπαιδευμένοι με οδοντικές δομές για τον άμεσο εμβολιασμό δηλητηρίου, μπορεί να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος του θύματος μαζί με το σάλιο μόλις τα δόντια έχουν προκαλέσει δάγκωμα. Δεδομένων των παραπάνω, σε αυτό το άρθρο στο Better-Pets.net, θέλουμε να σας μιλήσουμε για το τύπους δηλητηριώδεις σαύρες που υπάρχουν. Όπως θα δείτε, οι περισσότερες δηλητηριώδεις σαύρες ανήκουν στο γένος Heloderma και Varanus.

Μεξικανικός σκορπιός (Heloderma horridum)

Ο Μεξικανός σκορπιός (Heloderma horridum) είναι ένα είδος σαύρας που απειλείται λόγω των πιέσεων που δέχεται ο πληθυσμός του από το αδιάκριτο κυνήγι, λόγω της δηλητηριώδους φύσης του, αλλά και από το παράνομο εμπόριο επειδή αποδίδονται τόσο φαρμακευτικές όσο και αφροδισιακές ιδιότητες και, σε πολλές περιπτώσεις, καταλήγει να διατηρείται ως ζώο συντροφιάς.

Χαρακτηρίζεται από μέτρηση περίπου 40 cm, ανθεκτικό, με μεγάλο κεφάλι και σώμα, αλλά κοντή ουρά. Ο χρωματισμός ποικίλλει στο σώμα, από ανοιχτό καφέ έως σκούρο με συνδυασμούς μαύρου και κίτρινου. Βρέθηκε κυρίως στο Μεξικό, κατά μήκος της ακτής του Ειρηνικού.

Gila Monster (Heloderma suspum)

Το τέρας της Γκίλα ή Heloderma suspum κατοικεί σε άνυδρους χώρους στο βόρειο Μεξικό και τις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Μετρά περίπου 60 εκατοστά, έχοντας ένα αρκετά βαρύ σώμα, το οποίο περιορίζει τις κινήσεις του, οπότε τείνει να κινείται αργά. Τα πόδια του είναι κοντά, αν και έχει δυνατά νύχιαΕ Ο χρωματισμός του μπορεί να περιλαμβάνει ροζ, κίτρινα ή λευκά σημάδια, σε μαύρες ή καφέ ζυγαριές.

Είναι σαρκοφάγο, τρέφεται με τρωκτικά, μικρά πουλιά, φίδια, έντομα, βατράχους και αυγά, μεταξύ άλλων. Είναι προστατευόμενο είδος, όπως βρίσκεται και στο κατάσταση ευπάθειας.

Χάντρες σαύρα ή σκορπιός (Heloderma charlesbogerti)

Η σακουράδο, σκορπιός ή σαύρα της Γουατεμάλας (Heloderma charlesbogerti) είναι από τη Γουατεμάλα, που κατοικούν σε ξηρά δάση. Ο πληθυσμός του επηρεάζεται έντονα από την καταστροφή του οικοτόπου και από το παράνομο εμπόριο του είδους, που το κάνει να εισέρχεται κρίσιμο κίνδυνο εξαφάνισης.

Τρέφεται κυρίως με αυγά και έντομα, ρουλεμάν δενδρολογικές συνήθειεςΕ Το χρώμα του σώματος είναι μαύρο με κίτρινες ακανόνιστες κηλίδες.

Komodo Dragon (Varanus komodoensis)

Ο τρομερός δράκος Komodo είναι ενδημικό της Ινδονησίας και μπορεί να έχει μήκος έως 3 μέτρα και βάρος περίπου 70 κιλά. Για πολύ καιρό πίστευαν ότι αυτή, μια από τις μεγαλύτερες σαύρες στον κόσμο, δεν ήταν δηλητηριώδης, αλλά λόγω ενός μείγματος παθογόνων βακτηρίων που κατοικούν στο σάλιο του, όταν δάγκωνε το θύμα του, εμποτίζει την πληγή με σάλιο που τελείωσε για προκαλώντας σήψη στο θήραμα. Ωστόσο, οι μεταγενέστερες μελέτες έχουν δείξει ότι αυτό συμβαίνει είναι σε θέση να παράγουν δηλητήριο, η οποία έχει σημαντικές επιπτώσεις στα θύματα.

Αυτά τα ζώα είναι ενεργούς κυνηγούς ζωντανών θηραμάτων, αν και μπορούν επίσης να τρέφονται με πτώμα. Μόλις δαγκώσουν το θήραμα, περιμένουν να δράσουν τα αποτελέσματα του δηλητηρίου και αυτό καταρρέει πριν προχωρήσουν στο σκίσιμο και το φαγητό του.

Ο δράκος Komodo περιλαμβάνεται στην κόκκινη λίστα Είδη υπό εξαφάνισηΩς εκ τούτου, έχουν θεσπιστεί στρατηγικές προστασίας.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το δηλητήριο του δράκου Komodo, μπορείτε να διαβάσετε αυτό το άλλο άρθρο σχετικά με Είναι ο δράκος Komodo επικίνδυνος για τον άνθρωπο;

Οθόνη Savanna (Varanus exanthematicus)

Μια άλλη δηλητηριώδης σαύρα είναι η Savannah Monitor (Varanus exanthematicus). Είναι πυκνό σώμα, καθώς και το δέρμα του, για το οποίο αποδίδεται ασυλία στα δαγκώματα άλλων δηλητηριωδών ζώων. Μπορεί να μετρήσει έως 1,5 μέτρα περίπου και το κεφάλι του είναι πλατύ, με στενό λαιμό και ουρά.

Κατάγεται από την ΑφρικήΩστόσο, έχει εισαχθεί στο Μεξικό και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τρέφεται κυρίως με αράχνες, έντομα, σκορπιούς, αλλά και με μικρά σπονδυλωτά.

Goanna (Varanus varius)

Goanna (Varanus varius) είναι ένα δενδρόβιο είδος ενδημικό στην ΑυστραλίαΕ Κατοικεί πυκνά δάση, μέσα στα οποία μπορεί να ταξιδέψει σε μεγάλες εκτάσεις. Είναι μεγάλο σε μέγεθος, με μέγεθος έως και λίγο περισσότερο από 2 μέτρα και βάρος περίπου 20 κιλά.

Από την άλλη, είναι σαρκοφάγα και σκουπίδιαΕ Όσον αφορά τον χρωματισμό του, είναι μεταξύ σκούρου γκρι και μαύρου και μπορεί να έχει μαύρες και κρεμ αποχρώσεις στο σώμα του.

Παρακολούθηση νερού Mitchell (Varanus mitchelli)

Η οθόνη νερού Mitchell (Varanus mitchelli) ζει στην Αυστραλία, ειδικά σε βάλτους, ποτάμια, λιμνοθάλασσες και μέσα σώματα νερού γενικά. Έχει επίσης τη δυνατότητα να είναι δενδρόβια, αλλά πάντα σε δέντρα που σχετίζονται με υδάτινα σώματα.

Εχει ένα ποικίλη διατροφή, που περιλαμβάνει υδρόβια ή χερσαία ζώα, πουλιά, μικρά θηλαστικά, αυγά, ασπόνδυλα και ψάρια.

Varanus Argus ή κίτρινη κηλίδα (Varanus panoptes)

Μεταξύ των πιο δηλητηριωδών σαυρών, το varanus Argus ή κίτρινες κηλίδες (Ο Varanus panoptes). Βρίσκεται στο Αυστραλία και Νέα Γουινέα και τα θηλυκά έχουν μέγεθος έως 90 εκατοστά, ενώ τα αρσενικά μπορούν να φτάσουν τα 140 εκατοστά.

Διανέμονται από διάφορους τύπους χερσαίων οικοτόπων και επίσης κοντά σε υδάτινα σώματα εξαιρετικοί εκσκαφείςΕ Η διατροφή τους είναι πολύ ποικίλη και περιλαμβάνει ποικίλα και μικρά σπονδυλωτά και ασπόνδυλα.

Ογκώδης οθόνη (Varanus acanthurus)

Η ακανθώδης οθόνη (Varanus acanthurus) οφείλει το όνομά του στην παρουσία του ακανθώδεις δομές στην ουρά του, το οποίο χρησιμοποιεί στην άμυνά του. Είναι μικρό σε μέγεθος και ζει κυρίως σε άνυδρες περιοχές, όντας καλός εκσκαφέας.

Ο χρωματισμός του είναι καστανοκόκκινο, με την παρουσία κίτρινων κηλίδων. Η διατροφή τους βασίζεται σε έντομα και μικρά θηλαστικά.

Σαύρα χωρίς αυτιά (Lanthanotus borneensis)

Η σαύρα χωρίς αυτιά (Lanthanotus borneensis) είναι ενδημικό σε ορισμένες περιοχές της Ασίας, που κατοικούν σε τροπικά δάση κοντά σε ποτάμια ή υδάτινα σώματα. Αν και στερούνται ορισμένων εξωτερικών δομών για την ακοή, καταφέρνουν να ακούσουν και είναι επίσης ικανοί να εκπέμπουν ορισμένους ήχους. Έχουν μέγεθος έως 40 εκατοστά, είναι νυκτόβια και σαρκοφάγα, τρέφονται με καρκινοειδή, ψάρια και σκουλήκια.

Δεν ήταν πάντα γνωστό ότι αυτό το είδος ήταν δηλητηριώδες, ωστόσο, πρόσφατα ήταν δυνατό να εντοπιστούν αδένες που παράγουν τοξικές ουσίες, οι οποίες έχουν αντιπηκτική δράση, αν και όχι τόσο ισχυρή όσο αυτή των άλλων σαυρών. Τα τσιμπήματα αυτού του είδους δεν είναι θανατηφόρα για τους ανθρώπους.

Το δηλητήριο των σαυρών του γένους Heloderma

Το δάγκωμα αυτών των ζώων είναι αρκετά επώδυνο Και όταν προκαλείται σε υγιείς ανθρώπους, μπορούν να αναρρώσουν. Ωστόσο, μερικές φορές θα μπορούσε να είναι θανατηφόροκαθώς προκαλούν σημαντικά συμπτώματα στο θύμα, όπως, ασφυξία, παράλυση και υποθερμία, οπότε οι υποθέσεις πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα. Αυτές οι σαύρες του γένους Heloderma δεν εμβολιάζουν άμεσα το δηλητήριο, αλλά όταν σχίζουν το δέρμα του θύματος, εκκρίνουν την τοξική ουσία από τους εξειδικευμένους αδένες και αυτό ρέει στο τραύμα, εισχωρώντας στο σώμα του θηράματος.

Αυτό το δηλητήριο είναι ένα κοκτέιλ διαφόρων χημικών ενώσεων, όπως ένζυμα (υαλουρονιδάση και φωσφολιπάση Α2), ορμόνες και πρωτεΐνες (σεροτονίνη, ελοθερμίνη, γιλατοξίνη, ηλοδερματίνη, εξενατίδη και ζελατίδη, μεταξύ άλλων).

Μερικές από αυτές τις ενώσεις που περιέχονται στο δηλητήριο αυτών των ζώων έχουν μελετηθεί, όπως το gilatida (απομονωμένο από το τέρας Gila) και η εξενατίδη, τα οποία φαίνεται να προκαλούν έκπληξη οφέλη σε ασθένειες όπως το Αλτσχάιμερ και ο διαβήτης τύπου 2, αντίστοιχα.

Το δηλητήριο των σαυρών του γένους Varanus

Για κάποιο διάστημα θεωρήθηκε ότι μόνο οι σαύρες που ανήκαν στο γένος Heloderma ήταν δηλητηριώδεις, ωστόσο, μεταγενέστερες μελέτες έδειξαν ότι τοξικότητα υπάρχει επίσης στο γένος VaranusΕ Αυτά έχουν δηλητηριώδεις αδένες σε κάθε γνάθο, οι οποίοι ρέουν μέσω εξειδικευμένων καναλιών μεταξύ κάθε ζεύγους δοντιών.

Το δηλητήριο που παράγουν αυτά τα ζώα είναι α ενζυμικό κοκτέιλ, παρόμοιο με αυτό ορισμένων φιδιών και, όπως στην ομάδα Heloderma, δεν μπορούν να το εμβολιάσουν απευθείας στο θύμα, αλλά όταν το δαγκώσει η τοξική ουσία διεισδύει στο αίμα μαζί με το σάλιο, προκαλώντας προβλήματα πήξης, δημιουργώντας έτσι εγκεφαλικά επεισόδια, συν υπόταση και σοκ που τελειώνει με την κατάρρευση αυτού που έχει υποστεί το δάγκωμα. Οι κατηγορίες τοξινών που εντοπίζονται στο δηλητήριο αυτών των ζώων είναι πρωτεΐνες πλούσιες σε κυστεΐνη, καλλικρεΐνη, νατριουρητικό πεπτίδιο και φωσφολιπάση Α2.

Μια σαφής διαφορά μεταξύ του γένους Heloderma και Varanus είναι ότι στο πρώτο το δηλητήριο μεταφέρεται μέσω οδοντικών καναλιών, ενώ στο δεύτερο η ουσία αποβάλλεται από τις μεσοδόντιες περιοχές.

Ορισμένα ατυχήματα ανθρώπων με αυτά τα ζώα έχουν καταλήξει με μοιραίο τρόπο, αφού τα θύματα καταλήγουν να αιμορραγούν. Από την άλλη, όσοι νοσηλεύονται καταφέρνουν γρήγορα να σωθούν.

Οι σαύρες λανθασμένα θεωρήθηκαν δηλητηριώδεις

Κοινώς, σε διάφορες περιοχές γεννιούνται κάποιοι μύθοι για αυτά τα ζώα, συγκεκριμένα σχετικά με τον κίνδυνο τους καθώς θεωρούνται δηλητηριώδη. Ωστόσο, αυτό αποδεικνύεται μια εσφαλμένη πεποίθηση ότι πολλές φορές καταλήγει να βλάπτει την ομάδα πληθυσμού λόγω αδιάκριτου κυνηγιού, ειδικά με τις σαύρες που εμφανίζονται στο σπίτι. Ας δούμε μερικά παραδείγματα σαύρες και σαύρες που θεωρούνται κατά λάθος δηλητηριώδες:

• Σαύρα αλιγάτορα, σαύρα φιδιού ή σαύρα σκορπιού (Gerrhonotus liocephalus).
• Ορεινή σαύρα Αλικάντε (Barisia imbricata).
• Μικροί δράκοι (Abronia taeniata Υ Abronia graminea).
• Falεύτικος χαμαιλέοντας (Phrynosoma orbiculare).
• Δέρμα δρυός skink (Πλέστιωδον λύγκας).

Ένα κοινό χαρακτηριστικό σε δηλητηριώδη είδη σαύρας είναι ότι τα περισσότερα βρίσκονται κάπου κατάσταση ευπάθειας, οδηγώντας τους σε κίνδυνο εξαφάνισης. Το ότι ένα ζώο μπορεί να είναι επικίνδυνο δεν μας δίνει το δικαίωμα να το αφανίσουμε, ανεξάρτητα από τις συνέπειες που φέρνει στο είδος. Με αυτή την έννοια, όλες οι μορφές ζωής στον πλανήτη πρέπει να εκτιμώνται και να γίνονται σεβαστές στη σωστή τους διάσταση.

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Δηλητηριώδεις σαύρες - Τύποι και φωτογραφίες, σας συνιστούμε να εισαγάγετε την ενότητα Curiosities του ζωικού κόσμου.

Βιβλιογραφία

• Muñiz-Martínez R. & Rojas-Pérez, M. (2009). Νέο ρεκόρ του μεξικάνικου σκορπιού Heloderma horridum (Reptilia: Helodermidae) στο Durango του ΜεξικούΕ Mexican Journal of Biodiversity, 80 (3), 871-873. Διατίθεται στη διεύθυνση: http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S1870-34532009000300030&lng=es&tlng=es.
• Neri Castro, E., Valle, M., and Alagón Cano, A. (2019). Δηλητηριώδη ερπετά στο ΜεξικόΕ UNAM. Διατίθεται στη διεύθυνση: http://www.revista.unam.mx/vol.15/num11/art86/
• Fry, B., Wroe, S., Teeuwisse, W., Osch, MV, Moreno, K., Ingle, J., Mchenry, C., Ferrara, T., Clausen, P., Scheib, H., Winter , K., Greisman, L., Roelants, K., Weerd, LV, Clemente, C., Giannakis, E., Hodgson, W., Luz, S., Martelli, P., Krishnasamy, K., Kochva, E., Kwok, HF, Scanlon, D., Karas, J., Citron, D., Goldstein, EJ, McNaughtan, JE and Norman, J. (2009). Ένας κεντρικός ρόλος δηλητηρίου στην αρπαγή από τον Varanus komodoensis (δράκος Komodo) και τον εξαφανισμένο γίγαντα Varanus (Megalania) priscusΕ Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών. Διατίθεται στη διεύθυνση: https://www.pnas.org/content/pnas/106/22/8969.full.pdf
• Pérez-Ramos, A., Sánchez, I., Hontecillas, D. and Abella, J. (2019). Παρακολουθήστε τις σαύρες (Squamata, Anguimorpha, Varanidae) από το El Cerro de los BatallonesΕ Διατίθεται στη διεύθυνση: https://www.researchgate.net/publication/334051018
• Penguilly, M., Moreno, A., Mayer-Goyenechea, I. and Pineda, G. (2011). Αντίληψη για τις σαύρες που θεωρούνται επιβλαβείς από ορισμένους Otomi, Nahuas, Tepehuas και mestizos στην πολιτεία Hidalgo, ΜεξικόΕ Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας Hidalgo. Διατίθεται στη διεύθυνση: https://www.uaeh.edu.mx/investigacion/icbi/LI_Etnobiolo/Angel_Moreno/Penguilly_etal.pdf