ΒΑΤΡΑΧΟΣ DARWIN - Χαρακτηριστικά, σίτιση και αναπαραγωγή

ο βάτραχος του Ντάργουιν, επίσης γνωστός ως Ο μικρός βάτραχος του Δαρβίνου, είναι ένα μικρό αμφίβιο που προέρχεται από τη Νότια Αμερική και έγινε γνωστό παγκοσμίως μετά την αναφορά του στα γραπτά του Δαρβίνου. Στο φυσικό τους περιβάλλον, μπορεί να είναι δύσκολο να τα παρατηρήσουμε, αφού γενικά καμουφλάρονται εύκολα χάρη στην εμφάνισή τους, παρόμοια με αυτή ενός φύλλου.

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για ένα από τα πιο περίεργα είδη βάτραχων στον κόσμο, σας προσκαλούμε να συνεχίσετε να διαβάζετε αυτό το αρχείο Better-Pets.net, στο οποίο θα βρείτε χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την προέλευση, τη φυσική εμφάνιση, την αναπαραγωγή, τη διατροφή και κατάσταση διατήρησης του βάτραχου του Δαρβίνου.

Πηγή
  • Αμερική
  • Αργεντίνη
  • κοκκινοπίπερο

Προέλευση του βάτραχου του Δαρβίνου

Ο βάτραχος του Δαρβίνου (Rhinoderma darwinii) είναι ένα μικρό αμφίβιο ενδημικό στην Αργεντινή και τη Χιλή, που ζει κυρίως στα εύκρατα δάση της περιοχής της Παταγονίας. Είναι ιδανικά προσαρμοσμένο σε υγρές και δενδρόβιες περιοχές με υψόμετρο 15 έως 1800 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, δείχνοντας προτίμηση για ώριμα αυτοφυή δάση με πιο περίπλοκη δομή.

Στην Αργεντινή, ο πληθυσμός του είναι συγκεντρωμένος μόνο στις περιοχές που συνορεύουν με τη Χιλή, ενώ είναι δυνατόν να παρατηρηθεί η παρουσία του στα εθνικά πάρκα Nahuel Huapi και Lanín, που βρίσκονται μεταξύ των επαρχιών Río Negro και Neuquén[1]. Fδη στη Χιλή, ο βάτραχος του Δαρβίνου διανέμεται από την πόλη Concepción στο Aysén, που βρίσκεται στις περιοχές VIII και XI, αντίστοιχα.[2].

Το όνομά του είναι α φόρο τιμής στον μεγάλο Άγγλο φυσιοδίφιο και βιολόγο, Κάρολο Δαρβίνο, ο οποίος ήταν ο πρώτος που απεικόνισε αυτό το είδος κατά τη διάρκεια των διάσημων ταξιδιών του στη Νότια Αμερική, αφιερώνοντας μερικές γραμμές από το βιβλίο του σε αυτό »Ταξίδι του Beagle'.

Χαρακτηριστικά του βάτραχου του Δαρβίνου

Ο βάτραχος του Δαρβίνου χαρακτηρίζεται από στρογγυλεμένο σώμα, τριγωνικό κεφάλι με μυτερό ρύγχος και ένα κυλινδρικό ρινικό προσάρτημα. Τα θηλυκά είναι συνήθως ελαφρώς μεγαλύτερα, μετρώντας μεταξύ 2,5 και 3,5 εκατοστών στην ενήλικη ζωή, ενώ τα αρσενικά μόλις ξεπερνούν τα 2,8 εκατοστά. Ομοίως, το μέγεθος αυτών των βατράχων μπορεί να ποικίλει ανάλογα με το κλίμα του οικοτόπου τους, με τα μεγαλύτερα δείγματα να ζουν συνήθως σε περιοχές με πιο έντονη εποχικότητα.

Τα άκρα του είναι σχετικά μακριά και λεπτά σε σύγκριση με το υπόλοιπο σώμα του. Τα μπροστινά πόδια δεν έχουν παλάμες μεταξύ των δακτύλων, ενώ στα πίσω πόδια, οι παλάμες φαίνονται μόνο στα τρία πρώτα δάχτυλα. Το δέρμα στην πλάτη του είναι ελαφρώς κοκκοποιημένο και έχει πλευρικές πτυχώσεις, οι οποίες μπορεί να εμφανιστούν μεταβλητές αποχρώσεις από πιο ζωντανά πράσινα έως αποχρώσεις του καφέ-καφέ. Δη στην κοιλιακή περιοχή, κυριαρχεί το μαύρο φόντο με λευκές κηλίδες, αυτό το μοτίβο που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει έναν αποσωματικό χρωματισμό για να προειδοποιεί και να διώχνει τα αρπακτικά.[3].

Στη Χιλή, υπάρχει ένα άλλο είδος βατράχου, που ονομάζεται Rhinoderma rufum και ευρέως γνωστό ως Ο φρύνος του Χιλιανού Δαρβίνου, που μοιάζει πολύ με τον βάτραχο του Δαρβίνου. Δυστυχώς, αυτός ο μικρός Χιλιανός βάτραχος θεωρείται εξαφανισμένη, από το 1978 δεν έχει καταχωρηθεί επίσημα στο φυσικό του περιβάλλον.

Συμπεριφορά του βάτραχου του Δαρβίνου

Χάρη στη μορφή και το χρώμα του σώματός του, ο βάτραχος του Δαρβίνου μπορεί καμουφλάζ με σχετική ευκολία ανάμεσα στα φύλλα των τεράστιων δασών της Παταγονίας, καταφέρνοντας έτσι να αποτρέψει πολλά από τα αρπακτικά της. Ακόμα κι έτσι, αυτό το μικρό αμφίβιο έχει πολλά αρπακτικά στο φυσικό του περιβάλλον, όπως τρωκτικά, πουλιά και φίδια. Επιπλέον, όταν η τεχνική της καμουφλάζ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ή δεν είναι αποτελεσματική, και ο βάτραχος βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα αρπακτικό, συνήθως πήδηξε πίσω και να πέσει ανάσκελα, δείχνοντας το περίεργο μοτίβο της κοιλιάς του. Αυτή η συμπεριφορά είναι ένα από τα στοιχεία που οδηγεί τους ειδικούς να θεωρήσουν ότι είναι α αποσωματική χρώση να ειδοποιήσει και να διώξει τα αρπακτικά.

Όσον αφορά τη διατροφή του, είναι σαρκοφάγο ζώο, του οποίου η διατροφή βασίζεται κυρίως στην κατανάλωση εντόμων, σαλιγκαριών, αράχνων, σκουληκιών και γενικά μικρών ασπόνδυλων. Στις κυνηγετικές τους συνήθειες, οι βάτραχοι του Δαρβίνου συχνά χρησιμοποιούν στρατηγικά τους μακρά κολλώδης γλώσσα για να πιάσουν το θήραμά τους, ενώ παραμένουν «μεταμφιεσμένοι» ανάμεσα στα φύλλα των αυτοφυών δασών ή των ελώδων περιοχών.

Μια από τις πιο περίεργες πτυχές σχετικά με τη συμπεριφορά του βάτραχου του Δαρβίνου είναι το τραγούδι του, το οποίο καταγράφει α πολύ υψηλό και έντονο τόνο, με αποτέλεσμα να μοιάζει με το τραγούδι ορισμένων πτηνών. Για τα ανθρώπινα αυτιά αυτός ο ήχος μπορεί να μοιάζει με το σφύριγμα που εκπέμπουν οι καουμπόηδες στα χωράφια, γι 'αυτό το λόγο αυτός ο όμορφος και μικροσκοπικός μικρός βάτραχος είναι επίσης γνωστός ως "καουμπόικος βάτραχος«στις χώρες καταγωγής τους.

Αναπαραγωγή του βάτραχου του Δαρβίνου

Η αναπαραγωγή του βάτραχου του Δαρβίνου είναι μοναδικό ανάμεσα στα αμφίβια, διατηρώντας μια ιδιότυπη μορφή επώασης που ονομάζεται «νεομαλία». Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, τα αρσενικά και τα θηλυκά συναντιούνται και εκτελούν ένα είδος σύντομη και απαλή νυφική ​​αγκαλιά ονομάζεται άμπλεξ. Στο τέλος αυτής της αγκαλιάς, οι γυναίκες τοποθετούνται στο έδαφος 3 έως 30 μικρά αυγά, τα οποία συνήθως δεν ξεπερνούν τα 4 mm σε διάμετρο. Μετά από περίπου 15 ημέρες από το άμπλεξ, τα έμβρυα παρουσιάζουν ήδη τις πρώτες τους κινήσεις και τότε το αρσενικό τα εισάγει στο στόμα του, ώστε αργότερα να φτάσουν στο φωνητικό σάκο που βρίσκεται στο λαιμό του.

Μέσα σε αρσενικό φωνητικό σάκοΟι βάτραχοι του Δαρβίνου ολοκληρώνουν την προνυμφική τους ανάπτυξη γενικά κατά την άνοιξη ή το φθινόπωρο. Μετά από περίπου έξι έως οκτώ εβδομάδες, τα μικρά «διώχνονται» από τον φωνητικό σάκο των γονιών τους μέσω ενός ανοίγματος κάτω από τη γλώσσα τους. Από αυτή τη στιγμή και μετά, το σώμα σας είναι έτοιμο να πηδήξει και προσαρμοστεί στην επίγεια ζωή, όπως και οι γονείς τους[4].

Οι χρόνοι αναπαραγωγής των βατράχων του Δαρβίνου είναι ακανόνιστοι και μπορεί να υπάρχουν μακρύ όλο το χρόνοΕ Ωστόσο, ο ιδιότυπος τύπος επώασης που πραγματοποιούν συνήθως ευνοείται από τον καυτό καλοκαιρινό καιρό, που συμβαίνει συνήθως μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαρτίου.

Κατάσταση διατήρησης του βάτραχου του Δαρβίνου

Αναρωτιέστε αν ο βάτραχος του Δαρβίνου κινδυνεύει με εξαφάνιση; Προς το παρόν, ο βάτραχος του Δαρβίνου είναι είδος υπό εξαφάνιση, το οποίο ταξινομείται ως "υπό εξαφάνιση" σύμφωνα με την Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών, πραγματοποιήθηκε από την IUCN (Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης)[5].

Η επιταχυνόμενη και ανησυχητική μείωση του πληθυσμού της οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι, εδώ και αρκετά χρόνια, τα αυτοφυή δάση έχουν υποβαθμιστεί για να δημιουργήσουν γεωργικές και κτηνοτροφικές περιοχές. Επιπρόσθετα με αποψίλωση των δασών, Οι βάτραχοι του Δαρβίνου φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε μια μολυσματική παθολογία που ονομάζεται χυτριδιομυκητίαση, η οποία επηρεάζει αρκετά είδη αμφιβίων και προκαλείται από μύκητα του γένους Chytridiomycota.

Ο "Διεθνής στρατηγική διατήρησης για τους βάτραχους του Δαρβίνου"είναι μια σημαντική πρωτοβουλία που, όπως υποδηλώνει το όνομά της, προσπαθεί να σταματήσει την πρόοδο στο βιότοπο του βάτραχου του Δαρβίνου, να αποτρέψει το κυνήγι ή την αιχμαλωσία του και να ευαισθητοποιήσει σχετικά με τον ουσιαστικό ρόλο του στην ισορροπία των οικοσυστημάτων της Νότιας Αμερικής.

βιβλιογραφικές αναφορές
  1. Crump, M. L. (2002) Φυσική ιστορία του βάτραχου του Δαρβίνου Rhinoderma darwiniiΕ Ερπετολογική Φυσική Ιστορία 9, σελ. 21-31.
  2. Formas, R. et al (1975) Η ταυτότητα του Χιλιανού batrachian Heminectes rufus Philippi, 1902. Physis 34: σελ.147-157
  3. Cei, J. M. (1962) Batracios από τη ΧιλήΕ Εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Χιλής. Σαντιάγο, Χιλή. σελ. 180
  4. Burger C. (1905) Η νεομελιάδα Rhinoderma darwini. D & B. Imprenta Cervantes, Santiago de Chile. σελ.23
  5. Κόκκινη λίστα απειλούμενων ειδών IUCN. Η Κόκκινη Λίστα IUCN των απειλούμενων ειδών.
  6. Cunningham, Andrew A.. Barrientos, Carlos; Ortiz, Juan Carlos; Busse, Klaus; Clarke, Barry Τ. Valenzuela-Sánchez, Andrà © s; Soto-Azat, Claudio (2013). Η Χυτριομυκητίαση οδηγεί τους Βατράχους του Δαρβίνου στον αφανισμό; PLOS ONE 8 (11).

Εικόνες του Βάτραχου του Δαρβίνου

Θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του τόπου, μοιράζονται τη σελίδα με τους φίλους σας

wave wave wave wave wave