Κόκκινο ακάρεα στα κοτόπουλα - Θεραπεία για την οριστική εξάλειψή του

ο κόκκινο ακάρεα, επίσης λέγεται "ψείρα κοτέτσι"Είναι ένα εξωπαρασίτη που μπορεί να επηρεάσει πτηνά όλων των ειδών, αν και είναι πιο συνηθισμένο σε κοτόπουλα που εκτρέφονται για παραγωγικούς σκοπούς. Σε λιγότερο συνηθισμένα πλαίσια, μπορούν επίσης να δαγκώσουν θηλαστικά και ανθρώπους. Εκτός από την έντονη φαγούρα και τον ερεθισμό του δέρματος, τα κόκκινα ακάρεα μπορεί να μεταδώσει πολυάριθμες ασθένειες που μπορεί να είναι θανατηφόρες για τα πουλιά.

Ρωτάς τον εαυτό σου πώς να αποτρέψετε το κόκκινο ακάρεα στα κοτόπουλά σας; Σε αυτό το άρθρο του Better-Pets.net, σας δείχνουμε τις κύριες μεθοδολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο των προσβολών από κόκκινα ακάρεα σε αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Επιπλέον, σας παρουσιάζουμε μερικές καινοτόμες λύσεις, οι οποίες βρίσκονται στη φάση της επιστημονικής επαλήθευσης ή εμπορευματοποίησης.

Τι είναι τα κόκκινα ακάρεα;

Τα κόκκινα ακάρεα είναι ένα είδος αιματοφάγος εξωπαρασίτης (που τρέφονται μέσω της κατάποσης του αίματος των ξενιστών τους), που ονομάζεται Demanyssus gallinae. Είναι πολύ μικρά έντομα, τα οποία μπορούν να μετρηθούν μεταξύ 0,5 mm και 1 mm στην ενήλικη ζωή. Το σώμα του παίρνει τον χαρακτηριστικό κόκκινο χρωματισμό όταν είναι γεμάτο αίμα, αλλά είναι φυσικά λευκό.

Πώς διατηρούν α πολύ σύντομος κύκλος ζωής (περίπου 90 ημέρες), θα πρέπει να επωφεληθούν από την έντονη αναπαραγωγή όταν βρουν τις βέλτιστες συνθήκες στο σώμα του ξενιστή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αναπαραγωγή είναι τόσο έντονη που το ακάρεα μπορεί να «τελειώσει» τον κύκλο ζωής του σε μόλις 5 ημέρες, εναποθέτοντας έναν τεράστιο αριθμό προνυμφών στο σώμα του ξενιστή. Επομένως, τα κόκκινα ακάρεα είναι ικανά να παράγουν μεγάλες προσβολές σε πτηνοτροφεία σε σύντομο χρονικό διάστημα, δημιουργώντας μια σοβαρή βιοϋγειονομικό πρόβλημα.

Ο πληθυσμός του έχει επεκταθεί σε όλες τις ηπείρους και, προς το παρόν, υπολογίζεται ότι περίπου το 90% των κοτόπουλων που εκτρέφονται για εμπορικούς σκοπούς είχαν ήδη κάποια επαφή με αυτά τα εξωπαρασίτα. Επιπλέον, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι το κόκκινο ακάρεα αντιπροσωπεύει τη μεγαλύτερη μάστιγα των ωοτόκων όρνιθων τις τελευταίες δεκαετίες.

Κόκκινο ακάρεα στα κοτόπουλα: κίνδυνοι για την υγεία τους

Καθώς είναι παράσιτα που απορροφούν αίμα, τα κόκκινα ακάρεα αποκτούν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για να διατηρήσουν το μεταβολισμό τους μέσω του λήψη αίματος του οικοδεσπότη του. Αυτό δημιουργεί ένα σημαντικό διατροφικό έλλειμμα στο προσβεβλημένο ζώο, αφού τα θρεπτικά συστατικά που προσλαμβάνονται στη διατροφή του «εκτρέπονται» από τα παράσιτα πριν αφομοιωθούν από τον ίδιο του τον οργανισμό. Εάν η μόλυνση δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα, το πουλί είναι ευάλωτο σε μια εικόνα σοβαρή αναιμία που μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Τα κόκκινα ακάρεα λειτουργούν επίσης ως φορέας για πολλές ασθένειες. Δηλαδή: φιλοξενούν και μεταφέρουν, στον οργανισμό τους, παθογόνους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη στην υγεία των πτηνών. Μεταξύ των ασθενειών που μπορεί να προκαλέσουν τα μολυσμένα τσιμπήματα ακάρεων, βρίσκουμε εγκεφαλίτιδα, χολέρα πτηνών και σπιροχέτωση.

Ορισμένες επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι τα κόκκινα ακάρεα είναι φυσικοί φορείς διαφόρων ορότυπων του Σαλμονέλα, βακτήρια που μπορούν να προκαλέσουν διαφορετικές μολυσματικές διαδικασίες στον οργανισμό των πτηνών. Μεταξύ των ασθενειών που σχετίζονται με Σαλμονέλα, βρίσκουμε σαλμονέλωση και τυφοειδές πτηνό, δύο ασθένειες με υψηλό ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των κοτόπουλων. Εκτός από το Σαλμονέλα μπορεί επίσης να επηρεάσει το αυγά μολυσμένων ορνίθων, απειλώντας την υγεία των νεοσσών και αντιπροσωπεύοντας ένα πιθανό πηγή μόλυνσης για τον άνθρωπο.

Τελευταίο (αλλά όχι λιγότερο σημαντικό), τα δαγκώματα κόκκινου ακάρεως συχνά προκαλούν έντονο κνησμό και ερεθισμό στο δέρμα των πτηνών. Αυτό παράγει πολλά στρες και μπορεί να τους οδηγήσει σε αυτο-ακρωτηριασμό με το ράμφος τους σε μια προσπάθεια να ανακουφίσουν τη δυσφορία και τον κνησμό.

Μέθοδοι θεραπείας για κόκκινο ακάρεα σε κοτόπουλα

Λόγω του μικρού μεγέθους και του νυχτερινές συνήθειες, μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωριστεί η παρουσία κόκκινων ακάρεων σε πτηνοτροφεία και επίσης σε κατοικίδια πτηνά. Αυτά τα εξωπαρασιτικά συνήθως κρύβονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, βρίσκοντας μικρές τρύπες ή σπηλιές ή κάνοντας φωλιές σε σκοτεινά μέρη με μικρή κίνηση. Για το λόγο αυτό, τα κόκκινα ακάρεα περνούν απαρατήρητα για μέρες ή εβδομάδες, προκαλώντας εκτεταμένη ζημιά στη γούνα και το δέρμα των πτηνών και βλάπτοντας αθόρυβα την υγεία τους.

Αυτό επιβεβαιώνει την ανάγκη υιοθεσίας προληπτικά μέτρα αποτελεσματικό στην πρόληψη προσβολής από κόκκινο ακάρεα σε κοτόπουλα και κατοικίδια πτηνά. Φυσικά, πρέπει να τονίσουμε τη σημασία του χωριστά μολυσμένα πτηνά των άλλων ατόμων στην κοινότητά σας. Θυμηθείτε ότι τα κόκκινα ακάρεα μεταδίδονται εύκολα μεταξύ των κοτόπουλων και, σε λίγες ημέρες, μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη προσβολή. Συνιστάται επίσης ότι τα μολυσμένα πτηνά δεν έχουν επαφή με άλλα κατοικίδια ζώα ή αγροτικά ζώα, καθώς τα ακάρεα μπορούν να παρασιτίσουν ευκαιριακά θηλαστικά και ακόμη και ανθρώπους.

Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε τις κύριες μεθόδους ελέγχου και καταπολέμησης των κόκκινων ακάρεων που έχουν χρησιμοποιηθεί και μελετηθεί σε ευρωπαϊκές πτηνοτροφικές μονάδες:

  • Ακαρεοκτόνα: Επί του παρόντος, οι περισσότερες πτηνοτροφικές μονάδες απασχολούνσκόνη καρακιδίων ή σπρέι για την πρόληψη και την καταπολέμηση των προσβολών από κόκκινο ακάρεα σε κοτόπουλα. Υπάρχουν όμως 2 προβλήματα με αυτήν τη μέθοδο: το πρώτο είναι ότι πολύ λίγα ακαρεοκτόνα προϊόντα είναι καταχωρημένα και εξουσιοδοτημένα για χρήση παρουσία ζώων. Δηλαδή, λίγα ακαρεοκτόνα προσφέρουν το ασφάλεια για την εξάλειψη των κόκκινων ακάρεων χωρίς να βλάπτει την υγεία των πτηνών ή να μολύνει τα αυγά που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Το άλλο ανησυχητικό ζήτημα είναι ότι τα κόκκινα ακάρεα έχουν αποδειχθεί ότι είναι ικανά να δημιουργήσουν αντίσταση έναντι μόνιμης έκθεσης σε αυτά τα προϊόντα. Σε γενικές γραμμές, οι πτηνοτρόφοι προτιμούν τα ακαρεοκτόνα της οικογένειας των πυρεθροειδή, αφού παρουσιάζουν χαμηλή τοξικότητα σε σύγκριση με τα σκευάσματα που βασίζονται σε οργανοφωσφορικά. Ωστόσο, μια οργανοφωσφορική ένωση που ονομάζεται phoxim Έχει επίσης εγκριθεί για χρήση σε ευρωπαϊκές πτηνοτροφικές μονάδες, καθώς έχει αποδείξει πολύ χαμηλό ποσοστό διείσδυσης στο κέλυφος των αυγών και χαμηλή τοξικότητα στα πτηνά. Ωστόσο, καθώς πρόκειται για μια ένωση που μελετήθηκε πρόσφατα, δεν υπάρχουν ακόμη δεδομένα σχετικά με την αντίσταση που αποκτούν τα εξωπαρασιτικά στον τύπο της.
  • Αιθέρια έλαια και φυσικά εκχυλίσματα: Αιθέρια έλαια λεβάντας, θυμάρι, πενυρόγιαλ, κανέλα, γαρύφαλλο, μουστάρδα, κόλιανδρος και δυόσμος εφαρμόζονται ως φυσική και ασφαλής επιλογή εμπορικά ακαρεοκτόνα. Το άρωμα αυτών των ελαίων θα μπορούσε να διώξει τα κόκκινα ακάρεα χωρίς να μεταδώσει γεύσεις ή αρώματα στο αυγό ή να επηρεάσει την ευημερία των ορνίθων. Για να ενισχυθεί η επίδρασή τους, συνιστάται η χρήση τους μέσω α εξάτμιση περιβαλλοντική. Από την άλλη πλευρά, η αποτελεσματικότητα του εκχυλίσματα μάραθου και σκόρδου για την εξάλειψη των κόκκινων ακάρεων σε αυτές τις εγκαταστάσεις.
  • Μανιτάρια: Εδώ και αρκετό καιρό, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρηματοδοτεί κάποια έρευνα για την απασχόληση παθογόνους μύκητες για τον έλεγχο του πληθυσμού του κόκκινου ακάρεως σε πτηνοτροφεία. Μία από αυτές τις μελέτες αποκάλυψε ότι αυτοί οι εξωπαρασίτες είναι ευάλωτοι σε μόλυνση από δύο είδη παθογόνων μυκήτων που είναι ήδη γνωστά στους Ευρωπαίους επιστήμονες: Beauveria bassiana και το Metharhizium anisoplaeΕ Προς το παρόν, αυτό το πείραμα ήταν επιτυχές σε εργαστηριακές δοκιμές, αλλά οι δοκιμές πεδίου εξακολουθούν να δείχνουν συγκεκριμένη αδυναμία να συνοδεύσουν τα αποτελέσματα, όπως το να καθιστούν δύσκολο τον έλεγχο της μείωσης του συνολικού πληθυσμού των κόκκινων ακάρεων σε μεγάλες εκμεταλλεύσεις.
  • Φυσικές θεραπείες (αυξημένες θερμοκρασίες): Οι σκανδιναβικές χώρες εφαρμόζουν ήδη φυσικές θεραπείες, χρησιμοποιώντας ατμός, σκούπα και πλένονται εφημερίδες από τις παραγωγικές περιοχές των πτηνοτροφείων. Η μέθοδος βασίζεται στην έκθεση των κόκκινων ακάρεων σε θερμοκρασίες άνω των 45 ° C, καθώς είναι θανατηφόρες για αυτούς τους εξωπαρασίτες.
  • Μαγνητικές σκόνες: χρησιμοποιώντας μαγνητική σκόνη με λεπτά σωματίδια που είναι αβλαβή για τα κοτόπουλα, αυτή η επεξεργασία λειτουργεί με τριβή. Δηλαδή: με τη στεγανοποίηση της επιδερμίδας που αποτελεί τον εξωσκελετό των κόκκινων ακάρεων, οι μαγνητικές σκόνες θα προκαλούσαν τον θάνατό τους αφυδάτωσηΕ Τα πιο σύγχρονα προϊόντα που βασίζονται σε αυτή τη μεθοδολογία βρίσκονται ακόμη στο στάδιο προσαρμογής για εμπορευματοποίηση, αλλά το σκόνη πυριτίου Είναι ήδη αναγνωρισμένος σύμμαχος στη θεραπεία των ακάρεων στα πτηνά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση του κόκκινου ακάρεως στα κοτόπουλα.
  • Φυσικά αρπακτικά: Λαμβάνοντας υπόψη την πιθανή τοξικότητα των χημικών μεθόδων και την αντίσταση των κόκκινων ακάρεων, πολλοί ερευνητές είναι αφοσιωμένοι στην ανάλυση της χρήσης φυσικών αρπακτικών για τον έλεγχο του πληθυσμού αυτών των εξωπαρασιτών στα πτηνοτροφεία. Επί του παρόντος, διεξάγονται πειράματα, κυρίως σε αγροκτήματα στη Γαλλία, με δύο αυτόχθονα και μη επεμβατικά είδη αρθρόποδων (γνωστά ως Androlis και Taurrus) για την επίτευξη «βιολογικού ελέγχου» των κόκκινων ακάρεων. Ωστόσο, δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις του πολλαπλασιασμού αυτών των αρπακτικών στο οικοσύστημα.

Από την άλλη πλευρά, αξίζει να σημειωθεί ότι οι μεθοδολογίες της μόνιμη έκθεση στο φως απαγορεύονται στα ευρωπαϊκά πτηνοτροφεία για τη διατήρηση της ευημερίας των ορνίθων και την αποφυγή αρνητικών επιπτώσεων στα προϊόντα που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Η συνεχής έκθεση στο φως (φυσικό ή τεχνητό) δημιουργεί τεράστιο στρες στα κοτόπουλα και συχνά επηρεάζει το ρυθμό του μεταβολισμού τους, επηρεάζοντας αρνητικά την υγεία τους. Για πολλά χρόνια, αυτή η επικίνδυνη μεθοδολογία χρησιμοποιήθηκε για να επιταχύνει τη διαδικασία πάχυνση στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις (αφού οι κότες διατηρούν τις συνήθειες διατροφής κατά τη διάρκεια της ημέρας), αλλά ευτυχώς η ευρωπαϊκή νομοθεσία επισημοποίησε τους κινδύνους εφαρμογής της για την υγεία των ζώων και για την ποιότητα των προϊόντων που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση.

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα παρόμοια με Κόκκινο ακάρεα στα κοτόπουλα, σας συνιστούμε να εισαγάγετε την ενότητα Βασική φροντίδα.

Βιβλιογραφία

ΣΠΑΓΚΑΝΟ, Ο. Έλεγχος κόκκινων ακάρεων σε όρνιθεςΕ Στο Συμπόσιο XLVI Cientifico de Avicultura. Σαραγόσα, 2009.

MARANGI, Μ; CAFIERO, Μ.Α .; CAPELLI, G. CAMARDA A .; ΣΠΑΓΚΑΝΟ, Ο. ΓΙΑΝΓΚΑΣΠΕΡΟ, Α. Αξιολόγηση της ευαισθησίας των κόκκινων ακάρεων πουλερικών σε ορισμένα ακαρεοκτόνα σε πληθυσμούς αγρού από την ΙταλίαΕ Experimental and Applied Acarology, 2009, No. 48, σελ. 11-18.

LESNA, Ι. WOLFS, Ρ. FARAJI F. ROY, L.; KOMDEUR, J. SABELIS, M. Υποψήφιοι θηρευτές για βιολογικό έλεγχο του κόκκινου ακάρεου πουλερικώνΕ In Esperimental and Applied Acarology, 2009, nº48, σελ. 63-80.

Θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του τόπου, μοιράζονται τη σελίδα με τους φίλους σας

wave wave wave wave wave